SWING @ WESPELAAR

SWING @ WESPELAAR - 18/08/22

“SWING for the PEOPLE, 35ste editie met 16 bands uit 8 landen…”

Swing Wespelaar is sinds de éérste editie in 1988 anno 2023 en 432 acts later, aan zijn 35ste editie toe. Ook dit jaar staan drie dagen lang nationale en internationale bands op het podium aan de kerk in Wespelaar. SWING WESPELAAR mag zich als festival terecht en frank en vrij “BLUES for the PEOPLE” noemen. Lofwaardig is ook dat Swing, i.s.m. de Vlaamse Gemeenschap (Departement Cultuur), met het leer- en participatieproject “Blues in Schools” ook de blues naar de scholen brengt, om zo ook jongeren op een creatieve manier, voor hun muziek warm te krijgen...

Swing 2023 is niet alleen o.w.v. de jubileum editie een bijzondere editie, maar ook o.w.v. enkele organisatorische veranderingen. In het bestuur: het 16de en laatste jaar van de huidige voorzitter Filip Le Roy. In het fysieke gebeuren aan de kerk: een draai van 180°, waarbij het podium aan de andere zijde van het plein komt te staan en de backstage van locatie veranderde. Achteraf gezien, met zowel voor- én nadelen voor de artiesten, pers en muziekliefhebbers…

Vrijdag 18 Augustus 2023:
19:00 - 20:15: THOMAS FRANK HOPPER (BE)
20:45 - 22:15: HENRIK FREISCHLADER BAND (DE)
22:45 - 00:15: JOE LOUIS WALKER (US)

THOMAS FRANK HOPPER is een in Brugge geboren muzikant. Tot zijn 17de woonde hij in Afrika, varend van het ene Engelstalige land naar het andere met zijn vader. Terug in België sloot hij zich aan bij punk en rock bands, voordat hij met 5 anderen Cheeky Jack oprichtte. Hopper nam solo een eerste ep ‘No Man’s Land’ op in 2015 in de Rideau Rouge. ‘Searching Lights’ (2016), zijn eerste full length studio album, geproducet door Marc Gilson en Olivier Peeters, opende de deuren naar een raadselachtig universum, soms donker, soms kleurrijk, gewoon en exotisch tegelijk, een beetje zoals ons leven. Eerder dit jaar bracht hij de single “A Song for the Devil” uit, die werd opgenomen in onder andere de playlist van Rolling Stone France. Een nieuw album -de opvolger van ’Bloodstone’ (2021) is gepland voor later dit jaar. Tijdens een reis in Wales ontdekte hij de Weissenborn, een lapsteel-achtige gitaar die plat op de knieën gespeeld wordt. Dat instrument bracht hem terug naar de roots. Thomas Frank Hopper (zang, lapsteel, gitaar) opende de jubileum editie samen met Diego Higueras (gitaar), Jacob Miller (bas, b-vocs), Nicolas Scalliet (drums) & Maxime Siroul (Hammond). De band verwonderde met (vooral) nummers uit ‘Bloodstone’ als “Come Closer”, “Into the Water” en “Crazy Mojo” de vele vroege muziekfans, die tussen de eerste klapstoelen -wat onwennige, soms geïrriteerd- rondliepen. De kop was er af en wat er nog komen moest, was veelbelovend…

HENRIK FREISCHLADER, de autodidact uit Wuppertal in deelstaat Noordrijn-Westfalen, is een multi-instrumentalist, zanger/songwriter en producer (Layla Zoe, Linda Sutti, Tommy Schneller). In zijn jonge jaren speelde Henrik in verscheidene bluesbands, waarvan Lash en Bluescream de bekendste zijn. In 2004 richtte hij de Henrik Freischlader Band op en in 2006 verscheen hun eerste album 'The blues'. HFB was toen nog een trio (Freischlader, Carl-Michael Grabinger & Alex Grube) en behalve Henrik zelf, blijft er niemand nog over in de huidige bezetting. In 2008 verscheen hun éérste (driedubbele) live album, 'Henrik Freischlader Band Live' en kwam toetsenist Moritz Fuhrhop de band versterken. In 2009 vervoegde basgitarist Theofilos Fotiadis de band en verscheen 'Recorded By Martin Meinschäfer', waarop Freischlader al de instrumenten zelf bespeelt. In 2010 vervoegde drummer Björn Krüger de band. Bij Cable Car Records, waar Freischlader zelf eigenaar van is, verschenen de volgende jaren nog veel méér interessante album. In 2018, niet alleen een nieuw studio album, maar ook een nieuwe HENRIK FREISCHLADER BAND. Na zijn trio en achtkoppige HFB, volgde er de vijfkoppige HFB met naast frontman Freischlader (zang, gitaar), Moritz Meinschäfer (drums), Armin Alic (bas), Marco Zügner (altsax) en een nieuwe toetsenman Roman Babik (vervangt Dániel Szebényi). ‘Missing Pieces’ (2020) is het vervolg van ‘Hands on the Puzzle’ (2018). De ontbrekende stukken completeren het totaalbeeld. Freischlader, Hardy Fischotter (drums), Armin Alic (bas) & Moritz Fuhrhop (Hammond) stonden in Wespelaar op het podium om vooral hun laatste album ‘Recorded By Martin Meinshäfer II’ te promoten met indrukmakende versies van nummers als “Free”, waar het album mee opent en “Turn Back the Clock”. Een album en een band die ik iedereen aanraad, met enkel deze opmerking naar Freischlader toe: kom uit je hoek, want het publiek wil je in de ogen kijken!

Niet de man met zijn opvallende postuur, kaalgeschoren kop, armen vol met tattoos en geitensikje, Theodor Joseph “Ted” Horowitz aka POPA CHUBBY maar Blues Hall of Fame inductee, singer-songwriter, gitarist én 70+’er, JOE LOUIS WALKER is op de valreep op de openingsdag de headliner van de 35ste editie van Swing. Walker groeide op in San Francisco in een muzikaal gezin. Al jong leerde hij gitaar spelen en rond zijn 16de trad hij al op in de SF-Bay area. In deze grote baai aan de westkust van de VS werd hij huisgitarist in The Matrix, een club in de Fillmore Street in SF, waar beroemdheden als Lightnin’ Hopkins, Jimi Hendrix en Thelonious Monk optraden. In 1968 ontmoette hij Joe Michael “Mike” Bloomfield (1943-1981), met wie hij bevriend geraakte. Door Bloomfield kleurde Walker’s stijl meer rock. Van 1975 tot 1985 trad Walker nog enkel op als gospelzanger van The Spiritual Corinthians. In 1986 koos Walker met de Boss Talkers opnieuw voor de blues en bracht hij zijn debuut ‘Cold is The Night’ uit. Tussen 1988 en 2009 bracht Walker 23 albums uit en toerde hij wereldwijd. In 2012 tekende hij bij Alligator Records en bracht hij ‘Hellfire’ uit. JL Walker kreeg vier Blues Music Awards en is lid van de Blues Hall of Fame. In 2021 verscheen ‘Eclectic Electric’ (met als speciale gasten o.a. Waddy Wachtel en Doyle Bramhall II) en meer recent, ‘Weight of the World’ (2023). Als een witte indiaan, omringd door Geoff Murfitt (bas), John Medeiros Jr. (drums) & Scott Milici (keys) stond Walker relaxt op het podium. Op het ondertussen volledig bezette, goed volgelopen kerkplein, genoot iedereen voluit van (natuurlijk) nummers uit zijn laatste album. Mij zijn bijgebleven parels als de titelsong, “Is It a Matter of Time”, “Hello, It’s the Blues”, “Blue Mirror” en “Bed of Roses”. Eindigen deed Joe Louis Walker met “Too Drunk to Drive”. Voor zij die daarna naar de camping trokken, wellicht géén open vraag… Joe Louis Walker: RESPECT!

ROOTSTIME QUOTE: “Op vrijdag de openingsdag van Swing 2023 was driemaal scheepsrecht. De éérste die op het dek podium stond was Bruggeling FRANK HOPPER. Hij klonk soms tegelijk donker, kleurrijk, gewoon en exotisch. Tweede was de autodidact HENRIK FREISCHLADER. Boeiend was zijn gedreven Duitse muzikale Gründlichkeit, maar het contact met het publiek ontbrak. Derde bleek een ultieme wissel. Blues legende JOE LOUIS WALKER droeg met een mix van stijlen waarin Soul de hoofdrol speelde en met een glimlach “The Weight of the World…” op zijn getormenteerde schouders. Wij beleefden zoals nog velen: a rollicking good time!…”

Eric Schuurmans